Allergieën en intoleranties nemen niet alleen bij mensen toe, maar ook bij hun viervoeters. En als je de ingrediëntenlijsten van gangbare hondenvoerproducten leest, kom je al snel een groot aantal additieven, smaakversterkers en conserveringsmiddelen tegen. Maar zelfs het hoge aandeel graan suggereert niet dat dit voedsel is wat een carnivoor het beste verdraagt. Barf voer zou de uitweg kunnen zijn.

Wat wordt bedoeld met Barf?

Barfing verwijst naar een dieet dat sterk gericht is op het natuurlijke dieet van carnivoren, in dit geval de vleesetende hond. Voer voornamelijk onbewerkte dierlijke ingrediënten, plus wat groenten en fruit, eventueel koolhydraatdonoren, plus vetten en supplementen. Dit type dieet wordt verondersteld gebaseerd te zijn op de samenstelling van de prooidieren die door wolven in het wild min of meer volledig, met huid en haar en maaginhoud, worden gegeten.
Gedeeltelijke voeding is wanneer rauw vlees wordt gecombineerd met supplementen zoals rijst of gekookte aardappelen of vlokkenvoer.

Geschiedenis

Barfen is eigenlijk geen nieuwe uitvinding. Jagers doen het al tijden als ze hun hond wat van de prooi voeren. In de loop van de aanpassing van mens en hond aan elkaar heeft de hond steeds weer menselijke etensresten te eten gekregen, waardoor zijn spijsverteringskanaal zich tot op zekere hoogte aan dit soort voeding heeft aangepast. Pas in de moderne tijd is er een bloeiende voedingsindustrie ontstaan, die kant-en-klare voeding voor honden in alle variaties aanbiedt.
De Amerikaanse Debbie Tripp wilde dit tegengaan en vormde de term ‘Barf’, zowel voor het type voeding als voor een persoon die het gebruikt. Oorspronkelijk stond het woord schepping voor ‘Born again raw feeders’, wat zeker ideologisch bedoeld was. Later werd het vastgesteld voor “Bones and raw foods” en nog later door de Australiër Ian Billinghurst voor “Biologically appropriate raw food”.
Ondertussen is barfen vrij algemeen geworden. Er is nu een breed scala aan bevroren barfcomponenten en bijvoorbeeld groentevlokken of voedingssupplementen en zelfs kant-en-klare barfmenu’s te koop.

Voordelen van een Barf dieet

Veel hondeneigenaren melden dat hun honden minder lichaamsgeur ontwikkelen , beter bestand zijn tegen ziekten en evenwichtiger zijn als gevolg van een barfdieet. Dit is nog niet klinisch bewezen.
Wat wel zeker is, is dat een barfdieet vrij is van kunstmatige toevoegingen zoals conserveringsmiddelen, smaakversterkers en kleurstoffen. Dit kan zorgen voor een dieet dat vrij is van deze stoffen, vooral voor allergiehonden of andere gevoelige honden. Bovendien betekent het feit dat de afzonderlijke bestanddelen van een barfdieet bekend zijn, dat relatief nauwkeurig aan de behoeften van de individuele hond kan worden voldaan, vooral in het geval van reeds bestaande aandoeningen.

Gevaren van een Barf dieet

De gevaren van een barfdieet kunnen in twee punten worden samengevat: hygiëneproblemen en ondervoeding.
In rauw vlees kunnen bacteriën of parasieten zitten die ernstige ziekten kunnen veroorzaken – waarvan sommige zelfs een gevaar vormen voor mensen. Koken doodt ze, maar rauw voeren niet. Daarom moeten de hoogste eisen worden gesteld aan het vlees en ook aan de hygiëne . Een praktische oplossing is bevroren vlees, waar het risico veel kleiner is. Omdat de hondeneigenaar het voer zelf klaarmaakt, moet hij precies de noodzakelijke samenstelling en ook het gehalte aan voedingsstoffen van de afzonderlijke bestanddelen kennen, anders kan gemakkelijk ondervoeding of een overaanbod, bijvoorbeeld met calcium, ontstaan. Idealiter vraag je je dierenarts of een hondendiëtist om een dieetplan voor je viervoeter samen te stellen.

Voor welke honden is barfen geschikt?

In principe moet het dieet individueel worden aangepast aan elk dier. Er zijn bijvoorbeeld honden die gewoon geen rauw vlees of zelfs botten kunnen verdragen – die moeten natuurlijk geen barfdieet krijgen.
Voor honden met een gevoelig spijsverteringskanaal kan de overgang naar een barf-dieet wat problematisch zijn. Je kunt het dieet van je hond niet van de ene op de andere dag veranderen, maar moet voorzichtig en geleidelijk te werk gaan.
Honden die de neiging hebben te schrokken moeten geen botten krijgen.
Wees vooral voorzichtig met honden met een nierziekte: het hoge vleesgehalte kan gevaarlijk zijn voor zulke honden.
Gedeeltelijk barfen kan een goed alternatief zijn voor dieren met een nierziekte, oudere honden of honden met een lever- of urinewegaandoening.

Voor welke hondenbezitters is BARF geschikt?

De vraag klinkt in eerste instantie vreemd, maar heeft zijn rechtvaardiging. Zeker, er zijn nu complete barfmenu’s te koop. Deze voorkomen de grootste voedingsfouten en zijn handig in gebruik.
Maar om ondervoeding veilig te voorkomen is uitgebreide kennis nodig over de behoeften van de individuele hond en de bijbehorende voedingscomponenten. Of de hondeneigenaar wordt zelf een expert, of hij laat de dierenarts of voedingsdeskundige een dieetplan opstellen.
Barfen is alleen de juiste weg voor hondenbezitters die bereid zijn zich met het onderwerp bezig te houden en het aan te pakken – en die ook een voldoende grote vriezer of koelkast hebben.

Conclusie

Barf kan duur zijn, maar het biedt de kans om de hond soortgericht en zonder chemische toevoegingen te voeren . Speciaal voor door allergie geplaagde viervoeters kan dit de verlichting zijn van kwellende jeuk en andere problemen. Wat wel nodig is, is een eigenaar die bekend is met de materie, een individueel dieetplan voor zijn hond volgt en er geen moeite mee heeft als er rauwe pens of soortgelijke lekkernijen in de koelkast liggen.
Barfing is geen wondermiddel – maar veel hondeneigenaren melden positieve veranderingen bij hun honden door dit dieet.