Vruchtbaarheid en loopsheid bij honden

Net als bij ons mensen zijn er bij honden bepaalde fasen waarin de bevruchting kan plaatsvinden. Deze fase van vruchtbaarheid wordt ook wel “loopsheid” genoemd. Een teef wordt meestal voor het eerst loops tussen de zesde en twaalfde levensmaand . De geslachtsrijpheid kan echter wel later intreden. Daarna wordt de loopsheid of de vruchtbaarheidsfase ongeveer om de zes tot acht maanden herhaald. Een teef is dan ongeveer drie weken loops, wat onder andere te merken is aan een lichte vaginale bloeding . Terwijl de interesse van een reu kan worden gewekt bij het begin van de loopsheid, komt de paringsbereidheid van de teef pas later. In de loop van de drie weken durende loopsheid is een teef voor ongeveer één week klaar om te paren, wat een latere bevruchting van de eicel mogelijk moet maken. Er zijn echter uitzonderingen: Sommige teven staan de reu toe om hen bijna de hele tijd dat ze loops zijn te benaderen, terwijl dit bij andere beperkt blijft tot een paar uur.

Zwangerschap bij honden

Na succesvolle inseminatie is een hond ongeveer 61 tot 65 dagen zwanger. Omdat duidelijke lichamelijke veranderingen vaak laat beginnen en een zwangerschapstest alleen door een dierenarts kan worden uitgevoerd, is het nuttig om op enkele specifieke tekenen te letten. Honden kunnen dus ook een soort ochtendmisselijkheid ervaren . Als je teef braakt na een ontmoeting met een reu, kan dit een teken van zwangerschap zijn.

Bovendien kunnen de spenen ongeveer 30 dagen na de bevruchting gezwollen en donkerder worden. Tegelijkertijd kan bij je teef een vaginale afscheiding optreden.

Vanaf de 35e tot 40e dag zie je bij je teef een gewichtstoename van en een toegenomen buikomtrek van . Maar afhankelijk van hoeveel pups er onderweg zijn, kunnen deze factoren variëren. De eetlust van je teef neemt meestal af in de eerste helft van de zwangerschap en neemt daarna toe. De voedselinname moet dienovereenkomstig worden aangepast.

Als je teef ook merkbaar rustiger wordt of een grotere behoefte aan rust communiceert , kan dit ook duiden op zwangerschap. Maar tekenen als deze kunnen ook een indicator zijn van gezondheidsproblemen . Als deze langere tijd aanhouden, moet je je dierenarts raadplegen. Deze arts kan een eventuele zwangerschap ook bevestigen door middel van een bloedonderzoek of een echo.

Geboorte bij honden

Als de bevalling op handen is, zal je teef een rustige plek zoeken om zich terug te trekken. Je kunt haar helpen door haar daar warm en gezellig te maken en haar te beschermen tegen verstoringen. Vlak voor de geboorte wordt je teef onrustiger en kan ze aan het hondenbed gaan poten. Je kunt zien wanneer je teef gaat bevallen aan haar gehijg of getril . Sterke samentrekkingen in de onderbuik zorgen ervoor dat de eerste pup binnen een uur het levenslicht kan zien.
Meestal verloopt de geboorte van een hond intuïtief en soepel, dus je kunt niet veel doen behalve je meisje geruststellen. Als je echter vreest of complicaties opmerkt, neem dan onmiddellijk contact op met een dierenarts.

Welke complicaties kunnen zich voordoen?

Vanaf de loopsheidsfase tot en met de geboorte kunnen zich verschillende complicaties voordoen. Als je teef nog niet klaar is om te dekken, kan ze zich defensief gedragen tegenover reuen tijdens hondenontmoetingen tijdens de wandeling en zelfs snauwen of wegbijten. Met een sleeplijn kun je ongewenste confrontaties vermijden, maar je teef toch de vrijheid geven die ze nodig heeft.

Andere mogelijke complicaties tijdens de zwangerschap zijn niet anders dan die van een menselijke zwangerschap. Enerzijds kan er door een verzwakt immuunsysteem een verhoogde incidentie zijn van ziekten en infecties . Anderzijds kunnen problemen tot en met een miskraam niet worden uitgesloten. Het belangrijkste waarschuwingssignaal voor een dreigende abortus is een ongewone vaginale afscheiding voor de uitgerekende datum. Als je vermoedt dat je zwangere teef niet in orde is, moet je altijd contact opnemen met een dierenarts .

Een spannende ervaring

Net als een zwangerschap voor ons mensen, kan een zwangerschap ook een belasting zijn voor onze viervoeters. Geef je hond de aandacht en genegenheid die ze nodig heeft en let op haar (veranderende) behoeften. Samen kun je uitkijken naar en genieten van het schattige nageslacht. Maar pas op! Zoals je waarschijnlijk weet, zijn puppy’s niet alleen schattig, maar betekenen ze ook een hoop extra verantwoordelijkheid.