In beide gevallen kunnen de symptomen ziektegerelateerd zijn. Soms reageren gevoelige honden korte tijd op stressvolle situaties met gedragsafwijkingen die ze normaal niet vertonen. Om de oorzaak te achterhalen is het altijd raadzaam het dier naar een dierenarts te brengen, zodat deze de hond de juiste medische behandeling kan geven als de diagnose is gesteld.

Verhoogd hijgen

Een typisch hondenkenmerk is hijgen, wat de hond helpt zijn lichaamstemperatuur te reguleren tijdens sportieve activiteiten of in een zeer warm klimaat. Honden hijgen echter niet alleen bij lichamelijke inspanning of warme weersomstandigheden, maar ook als ze worden blootgesteld aan een stressvolle situatie.

Hieronder vallen niet alleen onbekende situaties, maar ook pijn of ongemak door ziekte of letsel. Daarom moet elke merkbare verandering in de ademhaling van de hond door een dierenarts worden onderzocht.

Lusteloosheid en verhoogde behoefte aan slaap

Een gezonde hond beweegt graag en is altijd nieuwsgierig om zijn omgeving te verkennen. Op warme dagen geeft hij er vaak de voorkeur aan zijn middagdutje wat te verlengen, en ook winterdagen nodigen hem uit tot langere rustpauzes. Dit gedrag is normaal en ongevaarlijk.

Als het huisdier echter een plotselinge daling van de energie of zelfs apathie vertoont, moet elke hondeneigenaar deze waarschuwingssignalen tot op de bodem uitzoeken. De onverwachte lusteloosheid of de extreme behoefte aan slaap die er vaak mee gepaard gaat, kunnen aanwijzingen zijn voor een ernstige ziekte. Alleen een dierenarts kan bepalen of het een stemmingsstoornis is, voedingstekorten, een stoornis in de maag of misschien een onderactieve schildklier.

Agressief en onrustig gedrag bij honden

Agressief gedrag bij een hond moet altijd een reden zijn om de oorzaak van dit gevaarlijke gedrag van de viervoeter te achterhalen. De oorzaak is niet altijd te vinden in de genetische aanleg of een verkeerde training van de hond. Onverwachte agressie of langdurige agitatie kan een teken van pijn zijn.

Verwondingen, problemen met de spijsvertering of zelfs een vreemd lichaam dat zich in het lichaam van de viervoeter bevindt, triggeren ook deze extreme gedragingen. Alleen een dierenarts kan de echte oorzaak achterhalen, bijvoorbeeld waarom de hond niet meer kan bewegen of zitten zoals gewoonlijk.

Verhoogd krabben

Een van de meest opvallende gedragsveranderingen voor de hondeneigenaar is het constante krabben. Elke hond voelt, net als mensen, soms jeuk, die verlicht wordt door een korte krabbeurt. Als deze krabbewegingen echter in een verhoogd tempo terugkeren, kan het gaan om een parasietenplaag van de hond, een allergische reactie of een huidschimmel. Een veterinair onderzoek zal de hond verlossen van de hinderlijke jeuk en de eigenaar van het huisdier helpen de oorzaak van het gedrag te begrijpen door middel van diagnosel.

Bewegingsproblemen

Het kenmerk van een gezonde hond is zijn bewegingsdrang. De viervoeters laten zich graag uitlaten, ravotten in de tuin en testen hun klimvaardigheid, bijvoorbeeld bij het traplopen. Als de natuurlijke bewegingsdrang drastisch verminderd is, is dat een teken dat de hond zich niet goed voelt. Als er een merkbaar manken is, kan de eigenaar de poten van de hond controleren op vreemde voorwerpen. Een verwonding kan ook de oorzaak zijn. Honden stappen al snel in kleine glasscherven of scherpe stenen waardoor ze kleine snijwonden oplopen. Vier op vijf honden krijgen artrose bij het ouder worden of hebben een aangeboren afwijking zoals heupdysplasie. Daar kan onze Premium Joint Care bij helpen.

Afwijzingsgedrag door terugtrekking 

Gewonde of zieke honden vertonen een duidelijk weigeringsgedrag waarbij ze zich afzonderen van de dagelijkse gebeurtenissen en een beschermende omgeving zoeken. Als de eigenaar van het huisdier invloeden van buitenaf kan uitsluiten, zoals onweer of vuurwerk in de directe omgeving van de hond, moet een dierenarts worden geraadpleegd, zodat een mogelijke ziekte kan worden uitgesloten.

Voedselweigering

De ene hond eet al wat beter dan de andere. Een plotselinge verandering in voedselinname moet echter dienen als waarschuwingssignaal voor de hondeneigenaar. Als de viervoeter last heeft van maag- of darmklachten, die ook gepaard gaan met misselijkheid , weigert hij te eten. Hetzelfde eetgedrag kan ook duiden op pijn bij de hond.

De eigenaar van het huisdier is ook bezorgd over het haastig opslokken van voedsel of zelfs het eten van uitwerpselen of soortgelijk oneetbaar voedsel. In beide extreme gevallen moet de oorzaak worden achterhaald met behulp van een dierenarts.

Psychologische oorzaken

Als bij gedragsgestoorde honden een lichamelijke of situationele oorzaak door een dierenarts is uitgesloten, kunnen ervaren hondentrainers of dierentherapeuten en in dieren gespecialiseerde psychologen worden geraadpleegd.